Een vrij forse paddenstoel, alleenstaand of in grote groepen. Hoed tot 18 cm doorsnee, licht gewelfd tot vlak met breed ingerolde rand, later meestal met ingedrukt centrum tot trechtervormig, olijfbruin, geelbruin tot oranjebruin of grijzig bruin, viltig en droog, later glad wordend en bij vocht licht kleverig, rand vaak viltig blijvend en meestal duidelijk gegroefd. Plaatjes aflopend, dicht op elkaar, soms gevorkt en bij de aanhechting aderig verbonden. Bleek okergeel tot roestbruin, bij kneuzing wijnrood tot roodbruin vlekkend, de plaatjeslaag is gemakkelijk van de hoed te scheiden. Steel 4-7 x 0,8-2 cm, cilindrisch of iets versmald aan de voet, massief, zelfde kleur als hoed, op den duur roodbruin wordend, kaal. Geur en smaak schimmelig. Sporenfiguur leembruin. De Gewone krulzoom behoort tot de complex van minimaal 4 verschillende soorten, die op grond van hun DNA-eigenschappen goed gescheiden zijn (Paxillus involutus sensu stricto, P. obscurisporus, P. ammoniavirescens, en P. cuprinus). Hoewel er in de literatuur wel suggesties zijn gedaan voor morfologische en ecologische verschillen tussen die soorten, blijkt dat niet altijd zo gemakkelijk en sommige verschillen blijken variabeler dan gedacht. Er is dus nog onderzoek nodig om de in Nederland voorkomende soorten goed te leren onderscheiden. De elzenkrulzoom (P. filamentosus) is echter op grond van de duidelijk geschubde hoed, kleinere sporen en groeiplaats bij Els goed te onderscheiden.