Soortenbank

Gewone zwavelkop

-

Hypholoma fasciculare

Gewone zwavelkop

Ecologie en verspreiding

Saprotroof, vaak in grote groepen op dood hout (vooral Eik en Grove den) in droge, voedselarme naald- en gemengde bossen, in jeneverbestruweel, lanen, parken en tuinen, minder vaak in vochtiger (moeras)bossen. Zeer algemeen in het hele land, kan het hele jaar door gevonden worden, met een hoogtepunt van juli-december. Deze soort is ongevoelig voor vermesting en verzuring, en vertoont een gestage toename vanaf de jaren zeventig tot de eeuwwisseling, en is daarna stabiel.

Herkenning

Gemakkelijk te herkennen aan zijn groeiwijze in grote groepen op dood hout, (zwavel)gele tot geelbruine hoed, vaak met iets meer oranjebruin centrum, jong zwavelgele plaatjes met een groenzweem, en de gele steel, die vaak naar de basis bruiner is. Het vlees smaakt sterk bitter. Sporenfiguur zwartbruin. Wordt wel verwisseld met de Dennenzwavelkop, die jong echter geen zwavelgele, maar grijzige plaatjes heeft en een milde smaak. De Rode zwavelkop heeft een veel meer steen- tot bruinrode hoed, gelig velum aan de hoedrand, jong bleekgele dan violetbruine plaatjes en een milde smaak.

Verspreiding