Soortenbank

Roodgrijze melkzwam

-

Lactarius vietus

Roodgrijze melkzwam

Ecologie en verspreiding

Ectomycorrhizapartner van Berk op natte tot vrij droge, zure, voedselarme grond op zandige en venige grond. Vrij algemeen op de hoge zandgronden en in de duinen. Augustus-oktober. Een soort die gevoelig is voor vermesting en verzuring en die sinds de jaren zeventig gestaag achteruit gaat.

Herkenning

Kleine tot matig grote melkzwam. Hoed 2,5-6(-7) cm breed, gewelfd met ingerolde rand, dan met ingedeukt centrum tot iets trechtervormig, met een typisch roze-grijze tot roodgrijze tint, vaak iets violet aanlopend, verblekend, soms zwak gezoneeerd, licht kleverig bij vochtig weer, glad. Plaatjes breed aangehecht tot aflopend, smal, dicht opeen, creme-wit tot bleek rozebruin. Steel 2-7 x 0,5-1,5 cm, cilindrisch of naar de basis verdikt, wittig tot bleek rozebruin of grijzig, meestal met een goed afgegrensde witte zone aan de top (manchet). Vlees vrij bros, wittig tot rozebruin of grijzig. Melk wit, groengrijs tot grijsbruin verkleurend op de plaatjes. Geur zwak. Smaak brandend scherp. Sporenfiguur wit tot iets creme. Deze soort is te herkennen aan het postuur, de violetgrijze tinten, de witte manchet aan de top van de steel en de brandend scherpe smaak.

Roodgrijze melkzwam – top steel

instructievideo over de melkzwammen van het bosmeetnet

Verspreiding