Ectomycorrhizapartner van loofbomen, in het bijzonder Eik en Beuk, in loofbossen, lanen en houtwallen op vochtige tot vrij droge, voedselarme zand- en leembodems met weinig strooisel. De Trechtercantharel is matig algemeen op de hoge zandgronden en komt ook op een paar plekken in de duinen voor. Augustus-november. Gevoelig voor vermesting en verzuring en na de zeventiger jaren van de vorige eeuw sterk achteruitgegaan. Na de eeuwwisseling is enig herstel opgetreden.
De hoed van 1,5-5 cm is bruin, droog, glad tot licht schubbig, radiair gerimpeld. Aan de onderzijde van de hoed zijn grijs tot grijsbruine dikke plooien of lijsten zichtbaar, die vaak onderling verbonden zijn. De steel is cilindrisch of afgeplat, vaak wat onregelmatig gebobbeld, vaak naar de voet versmald, hol, geel tot grijs of olijfgeel. Vlees dun, taai. Geur zwak; smaak mild tot iets bitter. Verschilt van de Hanenkam vooral in kleur en een minder gedrongen postuur.
Bezoekadres & postadres
Toernooiveld 1
6525 ED Nijmegen
info@paddenstoelenonderzoek.nl
ANBI-stichting
Paddenstoelenonderzoek Nederland is een ANBI-stichting en maakt onderdeel uit van Stichting Natuur Onderzoek Nederland.
